Death walks behind you.

Temat: Death walks behind you. Sob Paź 19, 2013 10:06 pm

I M I Ę :

Mefistofeles, przez bliższych przyjaciół nazywany też Mefisto, Fel czy nawet Felek.
N A Z W I S K O :

Lyon. Podobno. Istnieje wysokie prawdopodobieństwo, iż jest to miano zmyślone (podobnie, jak imię, ale któż by w to wnikał?).
G R U P A :

Mistrzowie Magii.
W I E K :

Wizualnie dziewiętnaście, może dwadzieścia lat.
P Ł E Ć :

Mężczyzna. Nie przesadzajmy! Jego uroda nie jest na tyle androgeniczna, żeby pomylić go z kobietą.
O R I E N T A C JA :

W terenie? Znakomita. A odkładając żarty na bok, jak dotąd Mefisto wykazywał zainteresowanie jedynie płcią przeciwną.
W Y G L Ą D :

C H A R A K T E R :

Drugiego tak pokręconego stworzenia ze świecą szukać! Mefisto nie tylko wygląda, ale i zachowuje się jak nieco groteskowa karykatura dorosłego. Zdecydowanie nie brak mu poczucia humoru i dystansu do siebie, a z całkowitą pewnością nie są to cechy charakteryzujące przeciętnego specjalistę w dziedzinie magii. Zachowuje się na przemian jak mężczyzna i jak dzieciak – w zależności od humoru, pogody, czy koloru przywdzianej kamizelki. Inteligencji i sprytu odmówić mu nie można, jednakże nie zawsze widać, że potrafi coś ponad recytowanie osobliwych wierszyków i upiornych sentencji. Straszny z niego ekscentryk. Nic więc dziwnego, że bardzo niewiele osób czuje się dobrze w jego towarzystwie. Mefistofeles zdecydowanie nie budzi zaufania. Mimo, iż zwykle wita ludzi radosnym uśmiechem, mało kto ma ochotę wchodzić z nim w bliższe relacje. Pomimo sprawowania funkcji Mistrza Magii, na pierwszy rzut oka nie wydaje się być kompetentnym, a już z pewnością nie silnym magiem. Przeważnie jest miły i uprzejmy, no chyba, że ktoś szczególnie nie przypadnie mu do gustu. Bywa także dość natarczywy. Dla Mefista coś takiego jak osobista przestrzeń innych ludzi nie istnieje. Zachowuje się jakby był święcie przekonany o tym, iż jak najbardziej może kogoś obłapiać czy uwieszać się na czyimś ramieniu, a co za tym idzie – na każdą próbę odklejenia go od siebie reaguje wielkim oburzeniem. Równie przesadzone reakcje można u niego zaobserwować w sytuacjach odwrotnych. Wprost nie znosi, gdy to druga osoba próbuje się z nim spoufalać i bywa, że odpowiada wręcz wybuchami gniewu. Wszak inni nie mają prawa go tknąć choćby palcem! Jeszcze pobrudzą jego piękny, nowy frak. Mefistofeles to także potworny egoista, który nie widzi dalej, niż czubek własnego nosa. Nie jest personą zbyt stałą w uczuciach. Wszystko bardzo szybko go nudzi i zaczyna szukać sobie innego zajęcia. Wprost nie znosi monotonii. Potrafi posunąć się naprawdę daleko, byleby tylko bezlitośnie zabić doskwierającą mu nudę. Należałoby także wspomnieć o dość istotnym aspekcie jego osobowości, przez który często pakuje się w kłopoty. Otóż paskudny jest z niego kobieciarz i zdarza mu się wręcz wariować na widok co ładniejszych dziewcząt. Natychmiast zaczyna sypać komplementami jak z rękawa i wychwalać je pod niebiosa. Można by pomyśleć, że urodzony z niego romantyk, jednak to nie do końca prawda. Otóż Mefisto bardzo szybko nudzi się nie tylko rzeczami, ale i ludźmi, toteż nigdy nie zostawał z jedną kobietą zbyt długo. Na chwilę obecną nieco zmalało Mefistowe zainteresowanie miłosnymi podbojami. Głównie ze względu na naciski ludzi, że jako Mistrz magii ma zgoła ważniejsze obowiązki, niźli skakanie wokół każdego kolejnego obiektu zauroczenia. Niemniej, można jedynie dywagować nad tym, czy otoczeniu wyszło to na lepsze, czy na gorsze. Uganianie się za płcią przeciwną przynajmniej dawało Mefistofelesowi jakieś skuteczne zajęcie, zaś kiedy został tegoż ulubionego zajęcia pozbawiony, zajął się doskonaleniem swoich umiejętności jako maga, coby nie zanudzić się na śmierć. A Mefisto potrafi być naprawdę niszczycielski, jeżeli się postara. Rozzłoszczonemu młodzieńcowi lepiej nie wchodzić w drogę. Bywa wyjątkowo okrutny w stosunku do swoich przeciwników, o ile takowi się mu nawiną, a z ranienia ich na różne, wyszukane sposoby czerpie iście sadystyczną przyjemność. Można by rzecz, że już dawno stracił to, co zwykło się nazywać „sumieniem”. Sprawia wrażenie zupełnie niezdolnego do przeżywania uczuć wyższych. Nawet jego zainteresowanie kobietami ma wymiar czysto fizyczny. Choć sporą część życia spędził w odosobnieniu, nigdy nie czuł się samotny. Widać inni ludzie nie są mu do szczęścia potrzebni. W usposobieniu Mefistofelesa można znaleźć sporo paradoksów. Chociażby taki, iż z jednej strony najbardziej w świecie nienawidzi nudy, a z drugiej okropny z niego leń. Zapewne chroniczne próżniactwo jest głównym powodem, dla którego nasz Mistrz magii nie zaczął jeszcze snuć żadnych planów podboju świata. Mefisto po prostu sądzi, że rozrywka sama do niego przyjdzie, zaś on będzie jej oczekiwał rozwalony na sofie.
C H A R A K T E R Y S T Y C Z N E :

Mefisto, jak na Mistrza magii, zachowuje się nad wyraz dziecinnie, a czasem wręcz celowo robi z siebie pośmiewisko. Osoby z jego otoczenia wciąż nie wiedzą czy jest ekscentrycznym geniuszem, czy też zwyczajnym błaznem uważającym życie za jeden wielki żart. Z tego powodu ma równie szerokie grono zwolenników, co i przeciwników, krytykujących jego postawę życiową.
U M I E J Ę T N O Ś C I :

●

H I S T O R I A :

O ile Mefistofeles jest bez dwóch zdań, nietuzinkowy, tak jego historia wprost prosi się o podkolorowanie, aby dodać jeszcze więcej barw tej postaci. Niestety, nie uświadczymy w niej wielu zaskakujących zwrotów akcji i dramatycznych wydarzeń, wyciskających łzy z oczu przeciętnego słuchacza (w tym przypadku, lepiej dla Mefista). Wychowywał go ojciec, choć „wychowywał” jest słowem powiedzianym zdecydowanie na wyrost. Raczej zganiał on obowiązki wychowawcze na zmieniające się systematycznie opiekunki, zaś sam poświęcał się interesom (oraz przyjemnościom). Ktoś mógłby spytać – a gdzie wtedy była matka Mefista? Otóż odeszła od męża z powodu jego licznych zdrad, kiedy chłopak miał lat zaledwie trzy i pół. Warto nadmienić, że Mefistofeles pochodził z rodu zamożnego, znanego i szanowanego, toteż nigdy niczego mu nie brakło. Być może poza ciepłem domowego ogniska. Od najmłodszych lat pobierał nauki u wielu znanych magów, a po osiągnięciu pełnoletności zaczął prowadzić na własną rękę badania w dziedzinie nekromancji. Pozwolicie, drodzy czytelnicy, że pominę historie wszystkich Mefistowych miłości, które to zmieniały się średnio raz na tydzień i w zasadzie nie miały większego wpływu na to, jakim jest obecnie człowiekiem. Co najwyżej, można pokusić się o stwierdzenie, iż młody poszedł w ślady swego ojca. Niedługo potem w Sol'neiss czas zatrzymał swój bieg. Nie można powiedzieć, by młodzieńca bardzo to obeszło. Wprost przeciwnie – sytuacja była mu jak najbardziej na rękę, gdyż niczego tak się w życiu nie obawiał, jak właśnie starości. Cóż mogło być dla niego cudowniejszym darem od niebios, niż młodość dana na wieki? Po tym wydarzeniu, odciął się od swojej rodziny. Marzyło mu się bycie słynnym magiem nie ze względu na nazwisko, a umiejętności – tak więc można powiedzieć, iż zaczął od zera, pod nowym mianem. Po wielu latach pracy włożonej w badania, studiowanie starych ksiąg i naukę zaklęć, udało mu się osiągnąć cel. Został znanym magiem, a nawet Mistrzem, jednakowoż ze względu na uprawianą dyscyplinę magii, nie można powiedzieć by cieszył się przy tym powszechnym szacunkiem.
B R O Ń :

Posiadając tak wysokie zdolności magiczne, niepotrzebna mu konwencjonalna broń. Niemniej, czasem nosi przy sobie ozdobną szablę (bardziej jako modny dodatek, acz jak najbardziej może nią walczyć).
Z A W Ó D :

Ekscentryczny mag, o ile można nazwać to faktycznym zawodem.
D O D A T K O W E :

●

Temat: Re: Death walks behind you. Sob Paź 19, 2013 10:11 pm

Oczywiście, jak uzgodniliśmy, zasłużona Akceptacja.